Η δικαιοσύνη και η ισότητα των γυναικών στη Μέση Ανατολή είναι ένα ζήτημα πολύ ευαίσθητο, το οποίο ωστόσο χρειάζεται να θιγεί άμεσα. Αυτό ισχύει διότι οι γυναίκες σε αυτή την ευρεία γεωγραφική περιοχή θεωρούνται από τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς παγκοσμίως, χάρη στην άδικη και αρκετές φορές βίαιη αντιμετώπισή τους. Σε τι, ωστόσο, οφείλεται αυτό;
Χώρες της Μέσης Ανατολής θεωρούνται χώρες, όπως η Αίγυπτος, η Παλαιστίνη, το Ιράν και το Ιράκ, η Ιορδανία και το Κουβέιτ και άλλες. Ένα κοινό χαρακτηριστικό των χωρών αυτών είναι η θρησκεία τους, το Ισλάμ, η οποία συνήθως ξεπερνάει το 75% του πληθυσμού και αποτελεί το 85% της Μέσης Ανατολής. Δυστυχώς, χρησιμοποιείται από αρκετούς ως αφορμή χείριστης αντιμετώπισης των γυναικών. Παραδείγματος χάρη, σε αρκετές χώρες αυτής της περιοχής, είναι συχνό φαινόμενο τα λεγόμενα “εγκλήματα τιμής”, τα οποία, συνοπτικά, είναι περιπτώσεις σωματικής βίας (ή ορισμένες φορές δολοφονιών), που ακολουθούν πράξεις που θεωρείται ότι “ατιμάζουν” την οικογένεια σε θρησκευτικό ή κοινωνικό επίπεδο. Οι “ατιμαστικές” αυτές πράξεις είναι πολύ απλές τις περισσότερες φορές, όπως το διαζύγιο, η ομοφυλοφιλία, η άρνηση του κανονισμένου γάμου ή μέχρι και η αλλαγή θρησκείας. Όσο απλές και να είναι οι πράξεις, φυσικά, τα πιο συχνά θύματα των εγκλημάτων τιμής είναι οι γυναίκες, ενώ τα εγκλήματα κάποιες φορές δικαιολογούνται από την θρησκεία του εγκληματία, ενώ άλλες προστατεύονται, με την ίδια εξήγηση, από την ίδια την νομοθεσία.
Η θρησκεία, βέβαια, δεν είναι η μόνη αιτιολόγηση για την αντιμετώπιση των γυναικών. Οι πατριαρχικές κοινωνίες, πολύ συχνές στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, και η κουλτούρα που προέκυψε από αυτές, έχουν ως αποτέλεσμα την κακή μεταχείρισή τους. Ο ισχυρισμός αυτός μόνο ενισχύεται από τα στατιστικά, τα οποία επαληθεύουν ότι το ένα τρίτο του θηλυκού φύλου σε αυτή την περιοχή έχει υπάρξει θύμα σωματικής ή σεξουαλικής βίας. Ένα τέτοιο ποσοστό είναι τρομαχτικό, ειδικά σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό στους άντρες που ισούται με το ένα τριακοστό τρίτο, καθώς φανερώνει την συχνότητα του σεξισμού.
Παρόλο που η αντίδραση των γυναικών είναι έντονη, η κυβέρνηση δεν δείχνει να ανταποκρίνεται, καθώς η υπηρεσίες κατά των φαινομένων αυτών, είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ελλιπείς. Ακόμη, είναι πολύ συχνό να μην επιτρέπεται στις γυναίκες η απαραίτητη εκπαίδευση, με αποτέλεσμα διπλάσιες γυναίκες από άντρες να είναι πλήρως αγράμματες.
Υπάρχουν, για αυτό τον λόγο, αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που αντιστέκονται σε αυτές τις συμπεριφορές. Οι διαδηλώσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή στο Ιράν για τα δικαιώματα των γυναικών είναι αποτέλεσμα της οργής του λαού για την κατάσταση που επικρατεί στην συγκεκριμένη θεοκρατούμενη χώρα. Παράλληλα, ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα, αυτή τη φορά σε ατομικό επίπεδο, είναι η Σιρίν Εμπάντι, μία μουσουλμάνα πολιτική ακτιβίστρια που μιλάει ενάντια στην χρήση της θρησκείας για δικαιολόγηση των διακρίσεων, και γενικώς υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και έλαβε για αυτό το
βραβείο Νόμπελ το 2003. Παρά τις προσπάθειές τους, βέβαια, η κατάσταση παραμένει, κυρίως, ίδια.
Συμπερασματικά, η Μέση Ανατολή είναι μία περιοχή στην οποία επικρατεί ένα αρκετά αρνητικό περιβάλλον απέναντι στις γυναίκες. Αυτό που οφείλουμε εμείς, ως Έλληνες, να κάνουμε για να βελτιστοποιήσουμε την κατάσταση, είναι να ενημερωνόμαστε και να ενημερώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Όσο δηλώνουμε τη θέση μας και ωθούμε και άλλους να κάνουν το ίδιο με τον κατάλληλο τρόπο, τόσο περισσότερα βήματα κάνουμε προς τον σεβασμό των δικαιωμάτων.
Από τη μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου, Σταυρούλα Μαργαρίτη
